Vruchtbaar ondernemen

LIOF en De Fruitboerderij

Een echt familiebedrijf

12 jaar geleden startte Susanne in het fruitteeltbedrijf van haar ouders: Theo en Truus. Dat deed zij aan de ene kant om haar ouders te ontlasten, maar het is vooral haar eigen wens om te ondernemen. “Samen met mijn vader onderzochten we hoe we het beter konden doen. In het begin richtten we ons vooral op het efficiënter maken van de fruitteelt.” Susanne doet dit niet alleen. De Fruitboerderij kan zich met trots een écht familiebedrijf noemen. Ze werkt samen met haar zus Andrea en haar partner Lion. Hij neemt onder andere het financiële stuk op zich. Tegelijkertijd vertelt hij ook dat de functies binnen het bedrijf niet helemaal vast staan: “Iedereen werkt met zijn eigen kwaliteiten. Zo zijn we allemaal vliegende keep. Heb je tijd over? Dan pakken we iets van iemand anders op. Zo werkt dat bij ons.” 

De oogst is als de Olympische Spelen

De familie heeft een half jaar de tijd om al het fruit op de boerderij te oogsten. Deze oogstperiode valt rond de zomer en dan kunnen zo ook met bijna niets anders bezig zijn. “We vliegen dan echt uit de startblokken. Hoe zorgen we dat het fruit op het juiste moment bij de juiste persoon komt? Wat oogst je wanneer? Hoeveel personeel hebben we die week nodig? Dat blijft continue schakelen en hierin speelt bedrijfsleider Max Hilberts een belangrijke rol. De oogsten zijn onze Olympische Spelen. Elke zomer weer.” 

Vooruitdenken is regeren

Al 50 jaar plukken ze op de Fruitboerderij veel machinaal. Dat bespaart kosten en gaat vele malen sneller dan handmatig oogsten. De focus ligt hierbij op industriefruit. Dat is natuurlijk van goede kwaliteit, maar wel minder gevoelig voor deuken en krassen. Dat is anders bij veilingfruit, dat naar de supermarkt gaat. Anders dan je misschien denkt, is dat machinaal plukken zo makkelijk nog niet. Peren kunnen bijvoorbeeld nog niet met robots geplukt worden. Theo staat ook nu nog aan de voorgrond van de ontwikkelingen. Hij geeft input vanuit de praktijk aan het bedrijf dat de robots ontwikkelt. Zijn perenbomen heeft hij 12 jaar geleden al zo aangeplant, dat robots er goed bij kunnen. Dát is nou ondernemen.

Bomen lekker in hun vel

Dat vooruitdenken is eigenlijk altijd belangrijk bij fruitteelt. Naast ervaring en jarenlang opgebouwde kennis werkt de Fruitboerderij ook met data afkomstig uit drones en analyses. Dit doen ze samen met buren en partners zoals Boomkwekerij Fleuren. “De bomen moeten zich lekker voelen en geen stress ervaren.” De grondkwaliteit en de ontwikkeling daarvan houden ze daarom goed in de gaten. “Wij bemesten alleen met organische stoffen. Hierdoor wordt de bodem nooit te nat of te droog.” Soms gebruiken ze een perceel een aantal jaar niet zelf, maar geven ze deze uit handen, zodat de grond kan herstellen. Goed bodemonderzoek en planning is daarna heel belangrijk. Want als de bomen eenmaal geplant zijn kun je er niets aan veranderen. En pas 6 jaar na de aanplanting kun je voor het allereerst oogsten. Daarna moeten de bomen het ook nog 15 tot 20 jaar volhouden. 

Fruit van de toekomst

De fruitteelt loopt niet altijd zo soepel als je hoopt. “Wat in de wereld speelt, zie je terug in ons bedrijf. De Conference peren gingen voor een groot gedeelte naar Rusland. Daar is sinds een aantal jaar de markt dicht. Maar de perenboom gaat 40 jaar mee. Wat doe je dan met het fruit? Als we niet flexibel kunnen zijn, kunnen we niet verder.” Gelukkig zoeken ze bij de Fruitboerderij met plezier naar een mooie oplossing.

Adopteer een fruitboom

De peren- en appelbomen zijn sinds de zomer van 2022 te adopteren. “Je krijgt de hele cyclus van het fruit mee: van bloesem tot vers fruit of sap. Je mag altijd bij jouw boom komen kijken. Hiermee binden we mensen nog meer aan ons bedrijf. De peren en appels uit de boom mogen de adoptanten ieder jaar zelf komen plukken. Je ziet dan de verbazing van kinderen: dit was nog maar een bloempje en is nu een hele peer?” Voor fruittelers een normale zaak, maar eigenlijk heel bijzonder.

Morellen met geneeskracht

Morellen zijn zure kersen die veel en voor een lage prijs in Oost-Europa worden geteeld. Dat was voor de Fruitboerderij een probleem. Met Project Limburgse Morel vocht Susanne voor een eerlijke prijs voor de echte Limburgse Morellen. “De bakkers kunnen nu aan de klanten laten zien dat ze Limburgse vlaai bakken met Limburgs fruit. Zo zijn we allemaal meer bewust van waar en hoe ons eten is gemaakt. Het maakt het ook uniek: een streekproduct met een verhaal.” Op dat moment startten ze ook met het persen van de Morel. Er zitten veel gezonde eigenschappen aan morellensap: het draagt bij aan spierherstel en vermindert artroseklachten. UM Maastricht onderzocht deze kwaliteiten samen met de Fruitboerderij. 

De sapautomaat van Truus

Dat de sapjes van de Fruitboerderij in trek waren, merkten ze snel op. Tussen alle bedrijven door verkochten ze deze ook vanaf de boerderij. Truus kwam met het idee van de sapautomaat en zorgt er ook voor dat er cadeauverpakkingen zijn. De automaat is 24 uur per dag open, zo kan iedereen altijd terecht voor een lekker en gezond sapje. “Mensen uit de omgeving, maar ook toeristen vinden dat fijn. Ze kunnen gemakkelijk bij ons terecht, ook als je nog iets voor een verjaardag zoekt. Mensen vinden het leuk om te krijgen.”

Op zoek naar synergie

“Met fruitteelt concurreren we met de rest van de wereld, maar deze plek is uniek.” Dat wilden ze de rest van de wereld ook laten zien. Geïnspireerd door de eigen vakanties van de familie zochten ze mogelijkheden in agro-toerisme. Hiermee ontstonden 3 prachtige vakantiewoningen. Dit bracht ook een stabiele tak in het bedrijf: een inkomen onafhankelijk van de oogst. Hiervoor is Lynn Jeuken aangenomen. Susanne wilde dit niet als hobby aanpakken, maar echt goed doen. Samen met Andrea en Lion lukte dat. “Mensen zijn ook laaiend enthousiast over de plukdagen. Hierbij komen echt 2 werelden samen: de fruitteelt en het toerisme.”

Een boerderij voor de volgende generatie

Wanneer het oogstseizoen over is, gaan ze bij de Fruitboerderij weer druk verder met ontwikkelen en vernieuwen. Voor het agro-toerisme zijn er volop uitbreidingsplannen. Maar Susanne laat weten dat er ook een nieuwe neventak in ontwikkeling is, namelijk een agrarische kinderopvang. Susanne: “Onze jongste zoon ging naar een reguliere opvang. Maar hij was veel liever bij oma en opa op de boerderij; hij wil later opa Theo worden. Dit herkenden wij natuurlijk uit onze eigen jeugd. Klauteren, spelen in het zand en in de bosjes. Die manier van opgroeien op een boerderij kunnen we delen met anderen.” Ze zagen hoe kinderverblijven onder de Vereniging Agrarische Kinderopvang dit aanpakten en vonden het een mooie manier van werken. Bij die vereniging is de Fruitboerderij ondertussen aangesloten. Dit project ontwikkelt Susanne niet alleen: “Wij zijn geen pedagogisch medewerkers, dus voor de vakinhoudelijke kennis werken we samen met professionals .” Maar de vergunning is rond en de eerste tekeningen liggen klaar. 

De kers op de taart

We vroegen Theo en Susanne naar tips voor andere ondernemers. “Blijf om je heen kijken”, zegt Theo. “Je kunt niet thuis blijven zitten en wachten tot de veiling of handelaar het anders doet.” Susanne benadrukt hoe belangrijk het is om iets te doen waar je zelf in gelooft. “Laat je niet begrenzen en blijf dromen. Maar zorg ook voor een goed team om je heen. Je bent niet overal de beste in. Ken je eigen beperkingen en zorg voor goede mensen om je aan te vullen.” 

Fotografie: Ron Wiersma (www.ronwiersma.nl)
 

Een magazine vol inspirerende verhalen

Het programma LimburgToerisme heeft de afgelopen drie jaar een stevige impuls gegeven aan de groei en innovatiekracht van deze sector in Limburg. In dit magazine, de Morgen, lees je een greep uit de vele verhalen van ondernemers die wij hebben mogen ondersteunen vanuit dit programma.

Magazine aanvragen